düttürü dünya

yönetmenliğini zeki ökten'in üstlendiği, 1988 yapımı türk filmi. dram türündeki bu sinema filminin başrollerini kemal sunal ve jale aylanç paylaşmıştır. film de ayrıca zeki demirkubuz, zeki ökten'in asistanıdır. filmin başrol oyuncusu kemal sunal, bu filmiyle 1989 yılındaki ankara uluslararası film festivali'nde en iyi erkek oyuncu ödülünü kazanmıştır.

kemal sunal'ın dram oyunculuğunda döktürdüğü nadir filmlerdendir. filmin kendisi de aşırı acı ve gerçektir.

çok kıyak film. rakı içip izlenmelik tam.

kemal sunal'ın başrolünü oynadığı ve en az güldürdüğü filmi olduğunu düşündüğüm film.hayatın zorluklarının anlatıldığı gece pavyonda klarnet çalan adamın eve para yetiremeyip sabahlarıda çalışmakta kalan ve bi çıkmaza düşe adam anlatılıyodu

filmin senaryosunu umur bugay yazmıştır.

t: kiliseler ve liseler'in nefis parçası. "doğumla ölüm arasındaki geçen o tuhaf zaman. kimisi cevap arar buna, kimiyse sorular sorar. yorulan da var, tabii çok uzatmayan da. fakat en garibi duayla rüşvet isteyen adamlardır, ah.. kimisi damarındaki asil kanla övünür. kimiyse damarına eroin enjekte edip sürünür. kimisi bulamaz yönünü, kimisi göremez önünü bile. yine de bir bebeğin doğumuyla gülünür." düttürü dünya --- spoiler --- verse 1: hayat dedim, bilmem neyin nesi? doğduk ve yanacağız kesin, yaşamak lekesi. alnımızdan silinmez hiç, bir iptesin. ve yürüyorsun sürekli bir uçurumdan diğerine. (çocuk sustu..) gözleri mavi, boncuk boncuk. gözleri başımın üstünde ki gök gibi doldu. bir çocuğun bakışlarında böylece koptu tufan. sonra dindi, baktım dünya ortada yoktu. çok yere sordum, koştuğunu söylediler cehenneme doğru. o çocuk bendim bazen, bazen koca bir toplum. malum; gerçek bu, kaldıramayan bocalayadursun. ya kurtsundur çünkü, bazen ya kangal, ya kuzu. ya teneşir düşer payına, ya jakuzi dostum. ve zulüm varken her yanda ve sulta ki kurnaz. o benim diye geçinenler, çık desen asla meydana çıkmaz. i̇şte söyler sana bu zat, neyin nesidir hayat. bir dost, bir kitap, bir yar ve bir silah.. nakarat: zulmün kimedir, senin zulmün kime düttürü dünya? yeni doğmuş bir bebek, sana vardığından ötürü üryan. birkaç kahkaha, birkaç gülüş ve gerisi hüsran. ölüp gidicez, hayat edecek yine üstünü örtbas. verse 2: üstü kalsın, bile diyemiycez. pek rahatsız bünyelere sahibiz. meraklanma hayat, zulmü tattık. senden daha zalimler de gördük hatta. düştü aklımız, ah, güldü alem.. çünkü tatlım, kimisi hüsnü yârla meşgulken, kimisi çektiği acılardan bi' hayli memnun. ve kimisi öfkeyle çek vur der, kimisi destur bre! kimisiyse bir türlü hesaplaşamaz kendiyle. kiminin ayağı çıplaktır ve kiminin baldırı. kimisi ne dediğini bilmez, yoktur dilinin astarı. ve elinin ayarı, kimisi delirip atlayın der. kimisi kandırır aklını kullanmayan kişinin aklını. doğumla ölüm arasındaki geçen o tuhaf zaman. kimisi cevap arar buna, kimiyse sorular sorar. yorulan da var, tabii çok uzatmayan da. fakat en garibi duayla rüşvet isteyen adamlardır, ah.. kimisi damarındaki asil kanla övünür. kimiyse damarına eroin enjekte edip sürünür. kimisi bulamaz yönünü, kimisi göremez önünü bile. yine de bir bebeğin doğumuyla gülünür. nakarat: zulmün kimedir, senin zulmün kime düttürü dünya? yeni doğmuş bir bebek, sana vardığından ötürü üryan. birkaç kahkaha, birkaç gülüş ve gerisi hüsran. ölüp gidicez, hayat edecek yine üstünü örtbas. --- spoiler ---